Herdenking...

Voor wie de Engelse taal  niet meester is laat ik hier de vertaling van dit mooie gedicht volgen:

De dood zal nooit overwinnen. 
De doden zijn naakt en worden weer één 
Met de man in de wind en de halve maan; 
Als hun botten zijn schoon gepikt, schoon en vergaan, 
Verdwijnt hun sterrenkleed niet. 
Al worden ze dwaas, ze blijven toch wijs, 
Al zinken ze weg in de zee, ze staan op, 
Al sterven geliefden, de liefde blijft; 
De dood zal nooit overwinnen. 

De dood zal nooit overwinnen. 
Diep onder stromingen van de zee 
Blijven ze liggen, maar teren niet weg; 
Op de pijnbank gelegd en steeds verder gerekt, 
Scheuren hun pezen niet af; 
Vertrouwen breekt in hun handen in twee, 
Het kwaad van de eenhoorn raast door hen heen; 
Alles zal splijten, maar breken, nooit: 
De dood zal nooit overwinnen. 

De dood zal nooit overwinnen.
Al horen ze niet meer het meeuwen gekrijs 
Of het brekend geraas van de branding; 
Zij blijven fier, waar geen enkele bloem 
Nog rechtop blijft staan in striemende regen; 
Al zijn ze dwaas en zo dood als een pier, 
Hun hoofden beuken het bloemenveld door; 
Ze kraken de zon tot de zon bezwijkt, 
En de dood zal nooit overwinnen. 
© vertaling Arie Van der Krogt