DE "VÉLO(CIPÈDE)" IS 200 JAAR OUD...
Één der meest gebruikte transportmiddelen 100 jaar geleden, tijdens de Eerste Wereldoorlog in 1917 was de fiets... De "fietsinfanterie" verplaatste zich - zoals de benaming doet vermoeden - per fiets! Al sinds de uitvinding van de fiets in 1817 experimenteerde men met dit vervoermiddel (ook) voor militair gebruik. Door de uitvinding van de binnenband in 1894 won de fiets aan populariteit. Door zijn goedkope aanschafprijs veroverde hij ook de werkende klasse. Eenheden per fiets namen bij het leger de plaats in van de dure ruiterij. Al tijdens de Boerenkrijg, maar vooral in de Eerste Wereldoorlog speelden de infanteristen per fiets een belangrijke rol als verkenner, boodschapper, en voor de medische verzorging op het slagveld. Zelfs de plooifiets is toen al uitgevonden...
Het is baron Karl Drais , een hout groothandelaar in het Duitse Baden, die in 1817 met een door hem geconstrueerde houten loopfiets - de naar hem genoemde "Draisine" - vanuit Mannheim een afstand van 13 km 'afliep' in minder dan een uur... Het prototype - ook (evident) 'knokenschudder' bijgenaamd - woog toen wel nog 22 kilogram en had nog geen remmen... In de loop van de 19de eeuw werd door verschillende uitvinders het "Fahr-rad" (letterlijk 'rij-wiel'), "véloci-pède" ('loop-beweger') of "bi-ciclette" ('twee-draaier') steeds verder verbeterd - o.a. de pedalen en het stuur door de Fransen Michaux en Lallemant in de jaren1860 - tot in 1885 de Engelsman John Starley de "Safety" ontwikkelde die de moderne fiets dicht benaderde: gelijke wielen, pedaalrotatie, kettingaandrijving op het achterwiel, kogellagers... Toen in 1885 de Schot John Dunlop de uitvinding van de rubberband commercialiseerde en door een ventiel'opblaasbaar' maakte, werd de fiets immens populair...
