Retrospectieve Michael Buthe (1944-1994): jaren 1970 - niet-Europese esthetiek.
We gaan dus nog even door met Butje hoewel sommigen van jullie het niet echt appreciëren, maar dit is een respectieve die in het SMAK (klik) te zien is, dus iets wat toch wel de moeite waard is om er even bij stil te staan.
Zijn textielwerken (klik) van de jaren ’60 en vroege jaren ’70 vloeien voort uit de Duitse informele kunst en de Amerikaanse minimal art. Ze reageren op de crisis die het medium schilderkunst op dat moment doormaakt.
We gaan dus nog even door met Butje hoewel sommigen van jullie het niet echt appreciëren, maar dit is een respectieve die in het SMAK (klik) te zien is, dus iets wat toch wel de moeite waard is om er even bij stil te staan.
Zijn textielwerken (klik) van de jaren ’60 en vroege jaren ’70 vloeien voort uit de Duitse informele kunst en de Amerikaanse minimal art. Ze reageren op de crisis die het medium schilderkunst op dat moment doormaakt.
Hij treedt in het voetspoor van Lucio Fontana die met zijn doorkliefde en doorboorde doeken een einde wou maken aan de beperkingen van het platte vlak en de reële ruimte in zijn werk wou binnenlaten. Net als Fontana zet Buthe letterlijk het mes in zijn doeken. Soms verscheurt hij ze ook en naait hij ze daarna opnieuw bijeen. Ondanks de schijnbaar spontane en wilde handeling waaruit deze werken zijn ontstaan, is hun compositie beheerst, elegant, evenwichtig en vormelijk precies.
Associaties met betekenissen in de sfeer van ‘wonde’, ‘genezing’ en ‘openingen creëren naar andere dimensies’, die in zijn later werk meer uitgesproken raken, ontkiemen hier.
