zondag 30 september 2018

Zondag: bij-tank-dag

DICHTERS AAN HET FRONT...

WILFRED OWEN'S  FOREST MONUMENT

In de bossen rond Ors (nabij Le Cateau - France) staat dit subliem memoriaal (n.o.v. Simon Patterson 2011-2015) voor de Engelse dichter Wilfred Owen - de grootste Engelse dichter uit de Eerste Wereldoorlog. De laatste nacht vóór hij sneuvelde (4 dagen vóór het einde van WO 1...!) bracht hij door in de (bewaard gebleven) rokerige kelder van dit boswachtershuis schrijvend aan een anti-oorlogs gedicht even beroemd als John McCrea's "In Flanders Fields"  dat besluit "Dulce et Decorum Est - Pro Patria Mori" (Horatius dixit) maar dikwijls verkeerdelijk geciteerd...

My friend, you would not tell with such high zest
To children ardent for some desperate glory -
The Old Lie: Dulce et Decorum Est - Pro Patria Mori"

(Vriend, herhaal niet zo vurig - Aan nageslacht belust op glorie - 
De oude leugen dat het zoet en eervol is om te sterven voor het Vaderland...")

JOHN MC RAY'S VERPLEEGPOST

In Ieper- Boesinge (aan Dikmuidseweg  juist ten noorden van de brug over Ieperleekanaal) ligt de  "Essex Farm Cemetery" naast de bunkers van het "Advanced Dressing Station" (vooruitgeschoven verpleegpost) uit 1915, waar dokter John Mc Crae zijn beroemde gedicht "In Flanders Fields" schreef:

In Flanders fields the poppies blow          In de velden van Vlaanderen waaien klaprozen
Between the crosses, row on row,            Tussen de kruisen, rij op rij,
That mark our place, and in the sky         Die onze plaats aanwijzen; en in de lucht
The larks, still bravely singing, fly             Blijven de leeuweriken dapper zingen,
Scarce heard amid the guns below.          Nauwelijks hoorbaar over het kanongebulder aan de grond.

We are the Dead. Short days ago             Wij zijn de doden. Een paar dagen geleden 
We lived, felt dawn, saw sunset glow,       Leefden we, voelden de dauw, zagen de zon ondergaan.
Loved and were loved, and now we lie     Hadden lief en werden geliefd en nu liggen we
In Flanders fields .                                     In de velden van Vlaanderen.

16 opmerkingen:

gilbert torfs zei

Goede morgen Gerda,
dat is altijd het schrijnende van het verhaal, een paar dagen dat het zou stoppen met de gruwel, schrijft en soldaat zijn laatste woorden op papier.
hoe triest kan het zijn.
En nog komt er geen besef van de ellende

Nog een fijne zondag

Yova zei

Goedemorgen Gerda,

Deze verhaal is erg geweest van toen. Ik ben daar wel stil van. Subliem memoriaal staat rond in de bossen. Het was vroeger gruwel geweest. Foto van John ziet goed uit van vroeger. Teksten zegt al genoeg van deze verpleegpost. De laatste foto is indrukwekkend om te zien. Het wel goed te weten hoe vroeger gebeurd is geweest. Fijne zondag gewenst.

Lutje zei

zondag, dan is het bij gerda geschiedenis lezen, en eigenlijk is dat wel goed, zodat we dit nooit vergeten, want ik ken het alleen uit verhalen van mijn ouders en grootouders en die zijn er niet meer...
.Een @->- voor jou.

Haba zei

Goede morgen Gerda, oorlogen brengen overal alleen maar ellende voort, er zijn volgens mij geen echte winnaars. Ik ben van na de oorlog en dat zou ik graag zo houden.
Ik wens je een fijne zondag toe.

John zei

Goedemorgen Gerda,
Tja, velen hebben dat zelfde lot ondergaan. Een paar dagen voor het einde. En al die anderen aan het begin en midden in de oorlog.
Triest. En we hebben er niets van geleerd.
Fijne zondag

pieterbie zei

Even stil bij deze post.

Wilfred Owen was vrijwilliger om terug naar het front te gaan. Initieel stapte hij vrijwillig het leger in in 1917. Nadat hij 3 dagen vastgezeten had in een bomkrater werd hij terug naar huis gestuurd met shellshock. Na zijn ontslag uit het ziekenhuis kon hij perfect in Engeland gebleven zijn tot na de oorlog, maar hij keerde vrijwillig terug naar het front. Om dan op enkele dagen voor het einde van de oorlog te sneuvelen.

Een bijzonder iemand toch.

Kay ♥ zei

Een prachtig verhaal annex reportage. Het boeit, het ontroert en het fascineert. Iets dat zeker aandacht verdient.

ps: ik moet het kalm aan doen, maar het komt wel goed. Vaak bewandelen we lange wegen Gerda, grtjs.

Suske. zei

Mooi om dit met ons te delen Gerda en Guido.
Zo blijven we ons dit alles herinneren.
En moest het zijn dat we hiervan niets wisten, dan weten we het nu.
Fijne zondag.

fotorantje zei

het blijft aangrijpend, de gedichten, de plaatsen waar zovelen sneuvelden, de begraafplaatsen,...

Haba zei

Goede morgen Gerda, een fijne maandag gewenst.

willyduvel zei

Hier moeten we toch blijven over denken Zulke schrijnende verhalen Heel erg .

willy zei

poëzie uit donkere tijden Gerda

jammer toch voor die man

en hij was niet alleen

groeten

Kay ♥ zei

Een maandagse groet en tot de volgende.

Catherine Boone zei

Als dichteres en schrijfster krijg ik altijd kippenvel wanneer ik verzen lees over ellende en de oorlog. In 2014 was ik ook aanwezig bij de boekpresentatie van Geert Buelens. Jij hebt weer een heel leerrijk blogje samengesteld. Heel graag gelezen alsook. Catherine

A van de Aa zei

Helaas overstemt poëzie, niet het zinloze oorlogsgeweld …..
Lukt helaas niet om meer langs te komen.... fijne week.

Haba zei

Goede morgen Gerda, een prettige dinsdag toegewenst.