Die Verdammte Spielerei met Pakske Klassiek 3

Muzikanten zijn de hogepriesters van deze tijd. Zelfs als ze zichzelf ‘verdoemd’ noemen, slaagden Die Verdammte Spielerei er moeiteloos in om tijdens de Gentse Feesten twee keer in een week tijd de Sint-Baafkskathedraal uit te verkopen met spielerei.

Voor de gelegenheid hadden de mannen van ’s lands beroemdste fanfare hun witte marcellekes vervangen door zwarte. Dat staat wat ­chiquer, want voor Pakske Klassiek ruilen ze hun straatmuziek voor de klassieke muziek van Rossini, Händel en Tsjaikovski. Naarmate het concert vorderde, sloop er ook jazz (Dave Brubeck en Henry Mancini) in.

Vier saxofonisten, een percussionist en een zanger lieten zich ruim bijstaan door muzikale kameraden. De eerste zondag waren dat jazztrompettist Bart Maris en Johannes Verschaeve, frontman van The Van Jets. Gisteren hadden ze Kurt Burgelman uitgenodigd. Die zong naast Hallelujah van Leonard Cohen ook zijn Gentse wereldhit Loetsebollekezoetse.

Het waren vooral de samenwerkingen met accordeonist Rony Verbiest en de Amsterdamse zangeres Wende Snijders die indruk maakten. Vooral haar nummer Deze Gin, op tekst van Dimitri Verhulst, zwol aan tot een hoogtepunt.

“Bedankt om belastingen te betalen, zodat wij nog even kunnen blijven bestaan”, zei Stefaan De Winter van Die Verdammte Spielerei nog. Voor het slotnummer, Nel ­Cuore, Nei Sensi van Toto Cutugno, werd enthousiast door het publiek mee geklapt als stond dat op een festivalwei.

De foto's die Guido er maakte kan je hier (klik) bekijken en voor daarna een heel fijn weekend!