Niets nieuws onder de zon...

De ene moslim is de andere niet zoals ik gisteren (klik) al schreef.
IS(SIS) bijvoorbeeld is de opvolger, de erfgenaam van de ASSASSIJNEN ofte Ismaïlieten, een in Zuid-Syrië aan het einde van de elfde eeuw ontstane, extreem gewelddadige Sjiitische sekte, in Europa het eerst beschreven door Marco Polo.
Zij schrokken niet terug voor gebruik van terreur en moord - vandaar het franse en engelse  “assas(s)in” (= sluipmoordenaar) en “assasinat” of “assassination” (moord). De stichter was de Pers Hasan al-Sabah en hun ‘rijk’ bleef bestaan tot de 13de eeuw. Hij zou aan zijn volgelingen hasjiesh verstrekt hebben om ze te motiveren als martelaar en ze aldus aan te zetten tot oorlog en het plegen van aanslagen (Assassijnen = HASHASIN = hasjiesh-rokers?).
Uit documenten blijkt eerder de historische vervorming van het verkeerd begrepen ASASIYUN = “zij die trouw zijn aan de oprichters van het ware geloof”.
Tegen het einde van de 11de eeuw was de vesting Alamoet in Syrië het schuiloord van deze subversieve terroristische beweging. Zowel de Kruisvaarders als de islamitische heersers (o.a. de gevreesde Saladin) waren er niet tegen opgewassen en moesten de belegering van hun burcht opgeven. We moesten wachten tot 1256, onder de Mongoolse invallers, en 1273 alvorens de Mamelukken definitief een einde maakten aan hun “activiteiten’. Hun leer bleef echter ‘onderhuids’ voortleven...
De vergelijking tussen de oorspronkelijke Assassijnen en IS(SIS) is ‘opvallend’. Geen wonder dat IS(SIS) ‘symbolisch’ Syrië uitkoos om een ‘staat’ te stichten. We weten dus waaraan we ons de volgende twee eeuwen kunnen aan verwachten...
(samengevat uit Assassijnen, klik)