dinsdag 29 januari 2013

Roodborstje



   Roodborstje tikt tegen 't raam, tin, tin, tin
   Laat mij er in, laat mij er in
   't Is hier te guur en te koud naar mijn zin
   Laat mij er in, tin, tin, tin
   't Meisje deed open en strooid' uit haar schoot
   Kruimeltjes suiker en kruimeltjes brood
   Dat was het roodborstje wel naar de zin
   Vloog toen het bos weder in...
   (oud kinderlied)

Maar voorlopig zit er zo'n vogeltje op een sneeuwtapijt niet meer in. Joepie voor hen, joepie voor mij!

19 opmerkingen:

fotohanvogel.blogspot.com zei

Wat een schatje, zo iets zou je wel in huis willen halen. Prachtige foto Gerda!

Marlou zei

Goedemorgen lieve Gerda,

ja... nu de sneeuw weer weg is, vind ik het toch wel mooi in de tuin.
En voor de vogels is het beter!
Ik vond het wel mooi, maar voor veel mensen is het welletjes geweest.

Dagdag!
heb het goed vandaag en dank je wel voor je lieve goede wensen: binnenkort kom ik een dansje doen!!

XX, Marlou

.

Kay ♥ zei

Hij draagt fier
en het kopje rechtop
zijn fonkelend rode jasje

het is zo koud moppert hij
maar hij is blij
met de kruimetjes die hij krijgt

hij is zo sierlijk, zo lief
de winter brengt hem veel plezier
want hij knabbelt nootjes
uit uitgestoken handen

en ervaart die dierenliefde met plezier.

Kay die soms een karamel uitdeelt groet ♥

Chantal zei

het liedje humt meteen in mijn hoofd

es zei

Maar het is nog maar januari, juich nog niet te hard want februari kan ook nog het nodige in petto hebben.

Moeder Overste zei

Gerda,

de reden waarom wij onze vismarkt "vistrap" noemen stamt uit vervlogen tijden. Tijdens de bouw van de dokken rond 1850 werd een trap voorzien die rechtstreeks naar de aanmerende vissersboten leidde. Het grootste deel van de vangst ging naar de reder, want met de verkoop moest men de kosten van het schip kunnen dekken. De rest werd verdeeld onder de bemanning. Wat ze zelf niet nodig hadden, verkochten ze dagvers aan die trap, die al snel in de volksmond 'de vistrap' werd genoemd. Het trapje is nu verdwenen, maar de naam bleef wel bestaan.

fotorantje zei

whaw Gerda, zo'n mooie foto!

merel zei

amai zeg Gerda , deze foto is echt bijzonder mooi

Marjolijn. zei

Op zo'n wit sneeuwtapijt komt zo'n roodborstje wel heel mooi uit.

Mooi gevangen in jouw lens meis.

willy zei

dit is wel een bijzonder knappe foto Gerda...

groeten

Lies zei

Ook zonder sneeuwtapijt komt het terug, Gerda !
Lie(f)s.

max zei

ze komt ook zonder sneeuw wat die liefe beestjes weten de fijne mensen de vinden gelukkig kunnen ook hier af en toe voor wat mooi's op blog

Anoniem zei

Hallo,
Dieren in de vrije natuur, je kan je geen dankbaarder onderwerp inbeelden om te fotograferen. Geen poseren, niet doen alsof, gewoon het vogeltje zoals het is. Schuchter, terughoudend, gulzig, maar zo mooi om te bekijken. Als dnak krijg je dan heel fijne geluiden in de plaats. Wacht maar af tot de komende lente, dan word je gewekt door hun vrolijk gezang.

Suske. zei

toch blijf ik korstjes strooien in de tuin, ze kunnen het eten goed gebruiken.

Albert y Mara fotoblog zei

Zeg nu eerlijk Gerda, voor jou is het toch 2x Joepie. Als voorjaars- en zomermens haat je toch bijna die kou, sneeuw en ijzel? Vanmiddag heb ik de duiven nog gevoerd op het strand met slechts een dun truitje aan. Die foto's komen morgen deels op onze blog. Groetjes Mara

curieuzeneuzemosterdpot zei

joepie voor ons,
dat je dit vogeltje op zijn wit tapijtje toch vereeuwigd hebt, gerda! :-))

en hoe!!

Lutje zei

het is toch een mooie foto, van een vogeltje dat ik hier nog nooit zag,maar ik denk als je eten legt dat ze toch nog afkomen

Wim zei

Roodborstjes, ze zijn vaak echt nieuwsgierig en willen weten hoe je woont ;-)

pieterbie zei

Wat een prachtexemplaar, Gerda!
Precies een sprookje zet je hier neer, of een kerstkaartje voor einde dit jaar al.

OT: vistrap, Wim heeft het eigenlijk meegegeven in zijn reactie op mijn post. Vroeger was er effectief een trap die toegang gaf tot de visserboten die er aanmeren en de vis werd op die trap verkocht. Vooraleer de vistrap gerenoveerd werd moest je effectief trappen op om tot bij de stalletjes te geraken. Misschien ligt dat ding hoger gelegen omwille van het overstromingsgevaar dat ooit Oostende constant bedreigde?
Nu zijn er geen trappen meer, heeft men het hoogteverschil deskundig opgevangen met een helling. Maar van daar dus 'Vistrap'.