Als kind zat ik voortdurend met mijn verfdoos en mijn kwast
Op de stoep of op de oprijlaan te spelen
Zo heb ik heel wat vellen volgekliederd en -gekrast
En dat is iets wat me nooit is gaan vervelen
Dus dat ik naar de academie wilde, stond wel vast
Want ik kon niet zonder tubes en penselen
Maar waarom dat gezanik over context en contrast
Perspectief en esthetiek en vlakverdelen? (...)
© Kees Torn
22 opmerkingen:
ik zat altijd sprookjes te lezen of te tekenen, mijn ouders hadden me toen al een schildersezel gekocht en ik ben naar de kunst-(kinder) academie geweest. Dus ik zie me nu in gedachten al die vakken weer verdelen...
Schitterend die kindertekeningen...!!
Ik zou willen dat ik het als kind meer gedaan had.
Dan zou ik het misschien nu nog wel kunnen.
Fijne dag vandaag meis.
Goedemorgen Gerda,
Dat is wat ik het allermooiste vind: een kindertekening.
Maar dan wel eentje waar een beetje aandacht is besteed.
Zo eentje, waar een kind een hele tijd aan zit te "werken" en waar hetzelfde trots op is.
En graag met mooie kleuren.
Nou... Je ziet: ik heb grote wensen.
En als ik er een krijg, dan lijst ik m in!
Groetjes! Marlou
.
Ik heb alles gespaard wat mijn kinderen getekend hebben ! Een ware schat !
het zal je niet verbazen dat ik meer een jongetje was, en liever hutten bouwde in het bos:-)
daar waren we "altijd" te vinden :-)
schitterende tekeningen gerda.
xxx
De atronauten noemden dit tuig " de vliegende matras " !
Gerda,wie had dat gedacht Gerda houd een expositie.
Een mooie bonte verzameling.
Groetjes en een kleurige dag
Christiene.
in kinderen schuilt ongekend talent
De tekenaar speelt met kleuren
beeld een figuurtje uit,
legt er emoties in en een hart,
laat de kijker mee genieten.
Een kindermond liegt niet
geeft perfect in zijn eigen woorden
en handelingen weer
waar hij/zij mee bezig is.
Kind zijn,
mag men altijd even blijven
zodat nu ook de bloggers
weten hoe kleurrijk kindertaal kan zijn.
Groetjes ♥
heerlijk!!
dag lieve gerda
ik mag u graag
Tachisme en lyrische abstractie daar zijn ze meesters in maar op een bepaalde leeftijd verleren ze het en proberen ze iets anders...
Kinderen durven nog vanuit hun gevoel werken.
Kinderen durven nog vanuit hun gevoel werken.
Erg leuk...ik heb ook op de kunstacademie gezeten...wat leuk dat je doorgeklikt hebt... hoop dat je dat nog eens vaker doet... Agnès
Toekomstige 'groten', Gerda !
Lie(f)s.
Hallo,
Ja kunst hé... als je Jan Hoet hoorde, dacht je vaak dat hij over iets wetenschappelijks aan het praten was, geen mens die hem begreep. Kunst is iets heel persoonlijks, subjectief en wellicht komen daar het meest tot uiting, het verschil in smaken. Veel heeft te maken met de onwtikkeling van de linker en/of rechterhersenhelft. Iemand met een wiskundige bol, is vaak niet in staat om een eenvoudige schets te maken, terwijl iemand die minder wetenschappelijk is ontwikkeld, vaak de meest perfecte schilderijen en portretten kan neerzetten. Veel heeft te maken met het loslaten van remmingen, je moet maar eens een ingewikkelde tekening omgekeerd leggen en die trachten over te tekenen. Het lukt perfect. Leg die gewoon voor je en het lukt langs geen kanten... reden, te veel nadenken en vergelijken met bekende toestanden. Een belangrijke les aan de academie.
Vaak kan je als je er een bekende naam onder zet, het voor grof geld verkopen. Rechtsonder is voor mij de topper $$$$!
die eerste is volgens mij flamand :-)
Je had dus in Holland een student kunnen zijn op onze kunstacademie als onderdeel van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Ik heb daar bijna 20 jaar gewerkt op de afdeling Personeelszaken als P&O'er.
Talent moet je ontwikkelen en stimuleren bij een kind. Hebben jouw ouders dat ook bij jou gedaan? En ik neem aan dat je Lefla ontmoet heb tijdens je studie, want hij heeft toch hetzelfde gestudeerd als jij Gerda. Au Revoir de Albert
Ben je een art journal gestart? Zou er beslist goed in passen.
Mijn tekentalenten liepen altijd achter op mijn verder creativiteit. Voor tekenen een mager zesje op school, maar opstellen schrijven vaak een 10. Het was een toekomstbeeld dat ik zelf nog niet eens in de gaten had en waarvan de ouders ook niet wisten wat ze er mee aan moesten. Tekenen doe ik nog steeds niet, schrijven des te meer. Het kwam dus toch nog goed met me...
Dit is precies een reeks postzegels. Heel mooi, Gerda!
Maak je geen zorgen over het achterop geraken op mijn blog!
Door mijn zware werklast gecombineerd met een weekje New York ben ik ook hard aan het werken om mijn achterstand op te halen op de blogs.
Ik wil geen een van deze kunstwerkjes missen!
Een reactie posten