Nee webvienden, dit is geen grote sigaret hihi, maar een opgerolde draagbaar in de reconstructie van de mijn ondergronds in Beringen. Heel indrukwekkend om het eens met eigen ogen te zien hoe de mijnwerkers in zware omstandigheden hun hard labeur moesten verrichten, hier (klik) een impressie...
Voor een mijnwerkersvrouw
Komt de vraag ied're dag
Of ze hem die ze liefheeft
Voor 't laatst in de ogen zag (...)
© Jerry Bey
19 opmerkingen:
Inderdaad hard labeur ! Prettig weekend Gerdaatje!
Ja dat waren barre tijden als je daar je werk moest doen.
Op naar een fijn weekend meis.
het is een mooi POV
Mijn vader werkte ook in de mijn, dat was idd hard werken...
Goedemorgen Gerda!
jij hebt een flinke tijd onder de grond vertoefd! Geen last van claustrofobie??
Dat waren toen nog eens tijden...
Die arme mijnwerkersvrouwen...
Hier aan de kust waren het de vissersvrouwen. Die keken met hun hand boven de ogen (tegen de zon) hun mannen na, tot de boot een stipje aan de horizon was.
"Zal ik hem ooit weer zien, of zal de zee het schip met man en muis nemen??"
Lieve geard, boven de grond en met voet aan wal gaan we weer dit keer een mooi weekeinde van maken.
Dikke pakkerd van Marlou
.
Opgeruimd staat netjes - hoop dat ze het maar heel weinig nodig hebben.
Oef! Lijkt mij niet erg draagbaar, zo'n draagbaar. En inderdaad...als ik mensen hoor klagen dat ze 'nog maar tweemaal per jaar op vakantie kunnen' of 'maar 200 euro per maand aan kleding kunnen uitgeven'...dan denk ik wel'ns [Censuur]! Hard werken voor weinig loon lijkt men verleerd.
Impressie
een evolutie
een waarneming en het versteld staan ...
niet iedereen is het in die ondergrondse goed vergaan,
meninge familie leefde nog slechts op wat was geweest
kompels werkten
begroeven hun maten
de baas dacht niet na
liet enkel het geld rinkelen
een les om niet te vergeten
ook al droeg men soms toch nog
een levende ziel naar buiten.
ps: ik weet het wel, dat het goed bedoeld is hoor.
Een pittig weekend gewenst ♥
Mijnwerkersvrouwen, zeemansvrouwen,... Ze kijken met veel vraagtekens uit naar hun terugkomst, Gerda...
Lie(f)s.
Heb alle beelden bekeken en heb niet bij de eerste aan de noodrem getrokken! Ja het was altijd wachten, wachten. Ook krijgen ze een stoflong ja of neen. Een gevaarlijk beroep en zeggen dat ze van heinde en ver naar de Limburg of Wallonië vertrokken om centjes te verdienen.
Het was weer prachtig en leerrijk! Groetjes, Joke
En waar zijn die kaboutertjes naar toe? Snif :)
mooi liedje
maar baasje zingt
rap eens kijken wat ons gerda post
een mooie tekst en mooi plaatje en nog als komt een dikke bemoediging
dank je hoor gerda
ps baasje komt er wel ....maar het heeft nog even tijd nodig
Het lijkt me een verschrikkelijk leven als je daar moest werken.
En dan waarschijnlijk omdat er anders geen werk was.
Het zwarte goud krijgt men niet voor niets de grond uit. Nu zag je het nog bij mooi uit bij dit licht, maar vroeger waren de gangen niet zo mooi als nu, slecht licht en ploeteren. Mooi in beeld gebracht Gerda!!!
een zwaar leven, voor zowel de man als de vrouw
zou niks voor mij zijn, zo onder de grond
prettig weekend Gerda
je zal maar op zo'n draagbaar, zwaargewond, naar boven moeten, 800m hoog? :-((
indrukwekkende fotoserie, gerda, maar dat zijn we van jou wel meer gewoon, eh? ;-))
fijn weekend,
Was de gids een oud mijnwerker?
Had je geen claustrofobie?
Was m er ook bij?
Euh ... Wat kan ik nog vragen ...
Hoe ziet ze er uit?
Ik weet graag veel, ben ook curieus ;-)))
Het zwarte goud voor de mijnbazen, daar tegenover stond het keiharde werken van de mijnwerker diep onder de grond in de mijnen. Zowel deze blog als de vorige maakte op ons een grote indruk. Dank voor het uploaden Gerda en wij wensen jou samen met Guido een goed weekend. Lieve groeten van ons, Albert en Mara
OTC we zijn naar onze kleinzoon in Brabant
De eerste keer da je als mijnwerker de mijn in moest.
Moet vreselijk geweest zijn.
Een reactie posten